راج ئے ٹوہے تنگانے

ناصر عفانؔ

راج ئے ٹوہے تنگانے
بے سما او خاچانے
لمہ ئس اولاداتیک
زار ئہ زار ہوغانے
ایڑ ئسے نا فریاد اے
ایلم ئس او گوئانے
تہجداتیٹی کسّ ئس
بس خڑینک شولانے
”مار کَہ نی ازدے بر“
لمہ سے نا فرمانے
نی کروس پورو انت؟
باوہ سے نا ارمانے؟
ہمت ئس نی کر ورنا
ننکہ انت بچّانے؟
انت اوڑکہ سوچانُس؟
نیکہ انت او سوچانے؟
دن تو ہچ مفک سنگت
دن تو دیر کھٹّانے؟
راج ئے علم ایتِہ نی
علم راجی آ شان اے
راج ئنا دا مولا اے
او ہراکہ تنہا اے
نی نزر شا دا راج آ
است چٹّ ہوغانے
راج ئنا دا ورنا اے
شوشہ غاتیٹ لگانے
مئے اواری نا گپ ئس
راج ئکن اسُل جْوان اے
راج ئے ٹوہے تنگانے
بے سما او خاچانے.

یکہ نن مرون ازدے
مچہ تو مخون ازدے !!
لنگڑی نا دا دے تان
راج ئے مُر درون ازدے !!
سنگتاتو مش تیٹی
بیرک ئے خلون ازدے !!
آجوئی نا خوشّی ٹی
جام کھش کرون ازدے !!
آسرا تیٹی دے ئس
نن تو دم ہلون ازدے !!
لیلڑی کہ مش تیٹی
رمبسہ خلون ازدے !!
اُست ئنا کہ سد شونخ ئٹ
شعر ہم تفون ازدے !!
مجلس ئہ کچاری تیٹ
سُر ساز بنون ازدے !!
چلتن نا کہ بُڑزی آ
بانگ ہم ترون ازدے !!
توبے آ ہِنون اوڑے
شام ئے گدرفون ازدے !!
نن وطن تو وعدہ تے
پورو ہم کرون ازدے !!
ہر جہا دا دشمن تِہ
خن نشان ترون ازدے !!
دا وطن نا دھرتی آ
پھل ہم چھٹون ازدے !!
زعفران ئٹی دادے
دے ئس ہم مشون ازدے !!
است ئنا دا ارمان اے
بیر نن ہلون ازدے

راج ئے ٹوہے تنگانے
بے سما او خاچانے